Mark draagt over aan Maaike

Mijnheer de voorzitter,

Als ik nadenk over mijn motivatie om actief te zijn in het lokaal bestuur draait alles om dat ene woord:  samenleving.

Mensen die er voor elkaar zijn, met elkaar optrekken en de waarde voelen om voor elkaar te zorgen.  Mensen die samenwerken in een samenleving vormen de maïzena in de pap immers. Binnen onze mooie gemeente Buren hebben we daarvan prachtige voorbeelden. Voorbeelden van vandaag, van gisteren maar zeker ook van eergisteren. Juist in een kleine gemeenschap vinden mensen elkaar traditioneel in goede en mooie dingen die ze samen doen. In sport, cultuur, evenementen maar ook in de zorg voor elkaar.

In de jaren dat ik politiek actief ben in dit gebied heb ik die prachtige kracht van mensen mogen ervaren. Ik heb zeker ook geleerd dat we er zuinig op moeten zijn. We moeten die kracht koesteren, behouden en faciliteren.  Te vaak gaat in zo’n geval de discussie over geld maar dat is zeker niet het belangrijkste. Geef ruimte aan mensen, neem drempels weg en stel je op als partner. Ook een gemeente maakt deel uit van die zelfde samenleving. Er voor elkaar zijn, met elkaar optrekken en de waarde voelen om voor elkaar te zorgen dus. Dat was mijn uitdaging, is mijn uitdaging en blijft mijn uitdaging.

Op weg naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2014 hebben we die kracht van mensen gezocht tijdens keukentafelgesprekken. Letterlijk aan de keukentafel mochten we uit de mond van inwoners van onze gemeente optekenen wat een samenleving betekent. Stuk voor stuk pareltjes die teruggrijpen naar het verleden, stilstaan bij de kansen en bedreigingen van vandaag en zich richten op de toekomst.

Zo spraken we met Leo de Jong uit Buren. Hij vindt het belangrijk dat de contributie van de voetbalvereniging laag blijft zodat ook “Jan met de pet” gewoon in Buren kan blijven voetballen. Als Leo tijdens de thuiswedstrijden bij je langs komt met zijn lotenboekje kom je niet van hem zonder dat je een lootje bij hem hebt gekocht. “In de winter doen we een draaiavond en ’t is nog gezellig ook. We nemen er een biertje bij en dan vliegt de avond” zei Leo.

En wat te denken van Corina van Arkel uit Buren die letterlijk liet optekenen: “De samenleving moet investeren in mensen, dan haal je ook het beste uit elkaar”.

Dick van Ommeren uit Lienden werkte bijna 48 jaar werkte bij Oostendorp Installatietechniek  in Tiel, een grote regionale werkgever. Hij werkte zich op tot directeur. Met de uitspraak “Eigenlijk denk ik dat mensen met een arbeidsbeperking bovengemiddeld gemotiveerd zijn om aan de slag te gaan”, raakte hij de kern waar ik voor sta.

“Als je tussen dorp en lokale overheid goede afspraken maakt ontwikkelt zich in die gemeenschap enorm veel kracht” waren prachtige woorden van Bouke Schöne, bestuurder van dorpshuis De Hoekenburg in Rijswijk.

En Dik Laponder, wijkagent in het westelijke deel van onze gemeente liet uit zijn mond optekenen: “We moeten met elkaar bouwen aan een krachtige samenleving waarin mensen zich verbonden voelen”.

En mijnheer de voorzitter, laten we ’t ook allemaal niet te ingewikkeld maken. Frans Hofstede uit Kerk-Avezaath vond het woord “Mantelzorg” nieuwerwets klinken. “Waarom zeggen we niet gewoon dat we elkaar gaan helpen?”

Prachtig was het gesprek aan de keukentafel met Nelly en Gerry van Schaik. Geboren en getogen in Ingen waar zij nog steeds wonen met hun 82 jarige moeder. “Er zou beter bezuinigd kunnen worden op de managers jochje, in plaats van de mensen die het werk doen”.

Ted van der Netten van Stigt sprak aan de keukentafel over de waarde van sterke kleine kernen.  “Het eigen dorp is de ideale omgeving voor kinderen om met vriendjes en vriendinnetjes te spelen”, zei hij.

“Luister naar mensen, iedereen heeft in principe het beste voor met de gemeenschap”, wie anders dan Herman van Meeteren uit Maurik kan zo’n verbindende uitspraak doen?

En Tessa Jansen van 19 jaar uit Kerk-Avezaath stelde dat de warmte niet onder druk mag komen te staan. “Kwetsbare mensen hebben niet alleen fysieke zorg nodig, maar ook een gesprekje”.

Stuk voor stuk voerden we prachtige gesprekken. Openhartig, inhoudelijk en constructief. En dat zochten we ook.

Mijnheer de voorzitter,

We staan in Nederland voor grote veranderingen. Veranderingen in de zorg, financiële krapte en een drukke agenda van mensen die we nodig hebben om met ons te werken aan die mooie samenleving.  Toch zie ik kansen. Onze keukentafelgesprekken hebben dat aangetoond en de wijze waarop in onze gemeente initiatieven van inwoners leiden tot concrete resultaten zijn het levende bewijs.

Mijnheer de voorzitter,

In 2002 ben ik toegetreden als lid van de gemeenteraad van Buren. Met Dik van Buuren als fractievoorzitter. In 2005 mocht ik het vertrouwen ontvangen van de toenmalige fractie om als voorzitter op te treden. Uiteindelijk heeft dat geleid tot het lijsttrekkerschap in 2006, 2010 en 2014 en mocht ik in elk van die periodes als fractievoorzitter aantreden. Daarvoor wil ik alle toenmalige en huidige fractieleden vooral enorm bedanken. Het was bijzonder om met elk van hen samen te werken.

Mijnheer de voorzitter,

In een bestuursfunctie kun je wat mij betreft drie periodes onderscheiden: inleren, renderen en overdragen. In 2009 hebben wij als PvdA Buren actief de zoektocht ingezet naar nieuw en jong politiek talent. Dat heeft succes gehad. Maaike en Arthur dienden zich aan en nog veel meer mensen raakten betrokken bij de PvdA in Buren. Het voelde werkelijk geweldig om bij de laatste verkiezingen van maart jl. met 26 andere mensen op de kieslijst te staan. Mensen die zich allemaal, stuk voor stuk, inhoudelijk en gemotiveerd hebben ingezet in de campagneperiode en waarvan een belangrijk deel nu ook deel uitmaakt van de steunfractie. Vrouwen, mannen en mensen van alle leeftijden!

De landelijke tegenwind die de PvdA ondervond ging Buren voorbij en we konden onze vier zetels behouden. Het voelde als winst moet ik u zeggen. Na de verkiezingen tekende zich snel de contouren af van de nieuwe verhoudingen in de raad en de rol van onze fractie. Dat vond ik mijn moment om samen met de fractie en het bestuur van onze partij in Buren richting te kiezen voor de toekomst.

Vanavond draag ik het voorzitterschap van de PvdA fractie over aan Maaike. In 2009 leerden we elkaar kennen. In de avondzon aan de tafel in onze tuin aan de Gasthuisstraat spraken we over de gemeente Buren, over mensen, over werk en inkomen, over jongeren, huisvesting, over het verenigingsleven en nog veel meer. Kortom over een samenleving die ons paste. We concludeerden dat we met elkaar aan de slag moesten en Maaike werd in 2010 in de gemeenteraad gekozen. Samen met Annie en Arthur werkten we zorgvuldig aan de toekomst van de PvdA in Buren.

Bij de voorbereidingen voor de recente gemeenteraadsverkiezingen werd ingezet op mijn opvolging als fractievoorzitter. Het moment van overdracht werd gekoppeld aan de positie die de PvdA kon innemen in de raad. Nu duidelijk is dat we een rol in de oppositie innemen is het moment daar om Maaike met de fractie te laten bouwen aan ‘haar’ Partij van de Arbeid’. Het is goed als Maaike haar kleur en klank geeft aan onze fractie en steunfractie. Op verzoek van Maaike, Arthur en Annie blijf ik lid van de gemeenteraad van Buren in een rol op de achtergrond. De laatste maanden heb ik getracht die nieuwe rol al deels zichtbaar te maken en die wordt nu geformaliseerd.

Op de drempel van dit moment wil ik terugkijken en constateren waar we met elkaar staan, maar vooral vooruitkijken naar de kansen en mogelijkheden die de samenleving ons biedt.

Ik ben ervan overtuigd dat Maaike op haar eigen wijze vorm kan geven aan die ambitie en samen met de fractie en die mooie Burense samenleving verschil kan maken!

Mijnheer de voorzitter,

Bij de overdracht van het fractievoorzitterschap heeft PvdA Buren een boekje samengesteld waarin alle keukentafelgesprekken zijn opgenomen die we begin dit jaar met inwoners hebben gevoerd. Het boekje is in een gelimiteerde oplage uitgebracht.

Via u wil ik “Aan de keukentafel met..” overhandigen aan de gemeenschap van Buren. Mijn hartenkreet is dat de wijsheden en ambities van mensen mogen bijdragen aan het behouden en versterken van dat wat onze samenleving zo bijzonder maakt!