Betoog Kredietverlening PWA School Beusichem

Mijnheer de voorzitter, geachte leden van de Raad,

Op 20 mei 2014 heeft de Raad van Buren op basis van een belangrijke meerderheid een democratisch besluit genomen over de kredietverlening  voor de renovatie van de PWA School. De PvdA fractie conformeert zich uiteraard aan dit besluit, en dat blijft ook nu zo. Wel heeft onze fractie van meet af aan kritisch de uitwerking van dit raadsbesluit gevolgd. En helaas geeft het college daar ook vanavond weer alle reden toe.

1. Opties

Kort na de start van de verbouwing van de PWA School is een serieus asbestprobleem aan het licht gekomen. Dit heeft geleid tot stilleggen van de werkzaamheden, bijstelling van de planning en aanzienlijke meerkosten. Dit laatste ligt gevoelig. Ten eerste ligt het budgetrecht bij de Raad: de Raad is de baas, zijn fameuze woorden in deze zaal. Ten tweede zijn in onze gemeenste de marges inmiddels uiterst smal aan het worden: het spaarvarken is geplunderd.

Mijnheer de voorzitter,

In een tijd waarin ieder dubbeltje telt, moet de Raad zijn kaderstellende en controlerende rol ten volle kunnen benutten. Dat betekent dat de raad tijdig moet worden geïnformeerd en dat de Raad uit reële opties een keuze kan maken. In deze raad wordt al jaren aangedrongen op het uitwerken van verschillende opties voor een besluit.

Onze fractie is van mening dat het college hier tekort schiet niet alle gepresenteerde opties zijn in evenveel detail uitgewerkt (vaak is eerder sprake van een schatting dan van een onderbouwing). Ook is een van de denkbare scenario’s eigenlijk in het geheel niet uitgewerkt. Hierdoor kan de Raad geen goede afweging maken van de verschillende opties.

Welk scenario ontbreekt er dan? Het college had een reëel beeld moeten schetsen van de situatie waarin alle kinderen en leerkrachten het pand tijdelijk zouden verlaten, waarna – niet langer in containment – tegen de laagst mogelijke kosten AL HET ASBEST alsnog zou kunnen worden verwijderd.

Het nadeel van deze optie is de kosten voor tijdelijke huisvesting. Het voordeel is wel dat alle problemen kunnen worden aangepakt en daadwerkelijk kan worden gesproken van de door het college toegezegde vernieuwbouw.

2. Proces

Mijnheer de voorzitter,

Wat onze fractie zorgen baart is dat wij raadsleden, van diverse fracties, in de wandelgangen vooral horen spreken in bewoordingen als “er is geen weg meer terug.” De Raad, zo lijkt het gevoelen, staat met de rug tegen de muur. De machteloosheid die hier uit spreekt past niet bij de kaderstellende taak van de Raad.

Onze fractie betreurt het dan ook dat inmiddels in dit soort termen wordt gesproken. Het lijkt inmiddels op dat niemand meer echt tevreden kan zijn over HET PROCES.

De vraag aan het college, mijnheer de voorzitter, is dan ook hoe de Raad op dit punt is beland? Hoe zijn wij hier terecht gekomen? Heeft het college wel voldoende regie gevoerd en de Raad tijdig betrokken? Is er eigenlijk wel draagvlak voor de keuze die het college vanavond ter besluitvorming voorlegt aan de Raad?

Ook stelt onze fractie zich de vraag wat wij als Raad nu inmiddels hebben geleerd van het pad dat wij tot nu toe hebben gelopen? Het accommodatiebeleid staat sinds enkele maanden hoog op de agenda. Het college wil de beschikbare gemeentelijke eigendommen efficiënter benutten. Soms kan het daarbij nodig zijn aanpassingen te doen, zoals bij dorpshuizen. Maar is het college nu wakker geschud? Is er inmiddels een onderzoek gedaan naar mogelijke asbest- of andere risico’s in dit kader? Of gaan we straks vrolijk ad-hoc aan de slag en lopen we straks tegen een ‘tweede gevalletje PWA School’ aan? Als u het weet, mag u het ons zeggen.

Maakt het college wel de juiste afweging van belangen? Juist in een dossier als de PWA School dat zulke verstrekkende gevolgen heeft voor onze financiën, is breed draagvlak voor de te maken keuze noodzakelijk.

En, mijnheer de voorzitter, geacht college

DAT IS IETS ANDERS dan een MEERDERHEID in de Raad OMDAT ‘NEE zeggen GEEN OPTIE meer is.’

Met de gevolgde handelswijze zet het college de Raad met de rug tegen de muur. Ik zou haast willen zeggen: tegen de afscheidingsmuur tussen de school en het zwembad. Maar daarover zo meer.

3. Mandaat

En hiermee, mijnheer de voorzitter, komen we tot de kern van mijn betoog.

Dit college heeft van de Raad een mandaat gekregen voor:

• duurzame vernieuwbouw van de PWA School (en daaraan gekoppeld)
• afschrijving van de te maken kosten over een periode van 40 jaar

Daarbij was het door de Raad gestelde kader dat de aanbesteding plaats zou hebben volgens de methode Design & Construct. Hierdoor zouden alle eventuele risico’s bij de aannemer worden belegd.

Mijnheer de voorzitter, zoals een ieder in deze Raad inmiddels bekend is, is hier geen sprake van!

Juist nu blijkt dat veel meer asbest is aangetroffen dan op voorhand was verondersteld, komt het risico en de rekening – anders dan aan de Raad was toegezegd – alsnog naar de gemeente Buren en haar inwoners.

Vervolgens heeft het college, zonder tijdig overleg met de Raad, besloten tot het in containment verwijderen van het asbest, in de wetenschap dat dit zou leiden tot een forse overschrijding van het beschikbare budget.

Het college bungelt inmiddels met twee benen buitenboord ten opzichte van het door de Raad meegegeven mandaat. In een poging dit te corrigeren ligt nu een verzoek voor een aanvullend krediet voor:

• U vraagt de Raad om een extra budget van € 550.000 maar zonder enige garantie over een maximering van de totale kosten.
• Ook blijkt nu dat het gebouw niet volledig volgens plan kan worden gerenoveerd: aan de afdichting van het zwembad, een directe aanleiding om het gebouw grondig aan te pakken, verandert NIETS!
• De te maken meerkosten worden over een periode van 40 jaar gefinancierd, waardoor de extra kosten voor o.a. rente nogmaals ettelijke tonnen extra kost dan de € 550.000 die u al vraagt.
• De Gemeente bouwt straks een school die, inclusief rente, niet ‘minder dan € 2 miljoen’ kost, maar die onze burgers hierdoor meer dan € 3,5 miljoen kost.

Voor onze fractie, mijnheer de voorzitter, is het oordeel dan ook duidelijk: met het voorliggende voorstel

• krijgt de Raad geen grip op de totale kosten
• wordt afgeweken van het oorspronkelijke besluit van 20 mei 2014
• en het belangrijkst: is geen sprake van een zodanige verbouwing dat de PWA School weer 40 jaar meekan waar uiteindelijk onze inwoners de dupe van zijn.

Integendeel: de gemeente Buren is straks de ‘gelukkige’ eigenaar van een pand

• waarvoor 40 jaar lang een asbest-management plan noodzakelijk is
• waar gevaarlijke situaties blijven bestaan, zoals bij een eventuele brand in het gebouw,
• waar geen oplossing is gevonden voor de vochtproblemen

Een school, mijnheer de voorzitter, waar onze inwoners 40 jaar lang de hoofdprijs gaan betalen zonder enige garantie dat de PWA School ook daadwerkelijk 40 jaar geen zorgenkind meer zal zijn.

Geachte college, het zal u niet verbazen, maar de PvdA fractie kan het voorstel, zoals u dat aan de Raad heeft aangeboden, onmogelijk steunen. Wij zullen op inhoudelijke en procedurele gronden tegenstemmen.

De PvdA-fractie is van oordeel dat het college door op de ingezette weg door te gaan, geen duurzame oplossing biedt voor de school in Beusichem. Wij willen voor onze inwoners een goede keuze maken, maar op deze manier worden we door het college met de rug tegen de muur gezet.