In gesprek met …

In aanloop naar de verkiezingen op 21 maart 2018 gaan de kandidaten van de PvdA Buren in gesprek met inwoners, ondernemers, verenigingen en organisaties. Een aantal hiervan publiceren we hier en op Facebook. 

Daan Russchen in gesprek met … Marthe van der Linden, moeder van Kobus (8).

“Kobus heeft het 22Q11 syndroom en gaat naar bijzonder onderwijs in Tiel. Kobus wordt 7.25 uur met een bus in het dorp opgehaald om 8.45 uur op tijd op school in Tiel te zijn. Dat is best een lange tijd voor zo’n korte afstand maar we zijn blij dat de gemeente vervoer organiseert. Als het lukt dan breng ik Kobus zelf naar school voor ik naar mijn werk ga. Omdat Kobus nog jong is kan hij meedoen aan veel gewone voorzieningen zoals sport en zwemles. Nu wordt hij ouder en vraagt het om een meer specialistisch aanbod. Dat is er niet veel in Buren. Ik zou het heel fijn vinden als Kobus bijvoorbeeld in Maurik kan blijven voetballen.”

Meer weten over het 22Q11 syndroom? Klik hier www.steun22Q11.nl

Karel de Raat in gesprek met … Petra van Ewijk en Roel van Beekhoff van “In de Gaard”, dorpshuis te Ingen.

Ingen mag trots zijn op zijn prachtige dorpshuis “In de Gaard”. De beheerders Petra van Ewijk en Roel van Beekhoff, beiden vrijwilligers, vertelden Karel de Raat hoe het dorpshuis tot stand is gekomen. Roel zit ook in het bestuur van de stichting waaronder “In de Gaard” valt. Het gaat om een initiatief vanuit de kern Ingen, met name van de diakonie van de locale PKN gemeente. Een initiatief dat gedragen wordt door een aantal zeer gedreven en betrokken mensen, niet in het minst de beheerders. Een groot aantal instellingen heeft financiëel bijgedragen, waaronder Provincie, Oranjefonds, Prins Bernhardfonds en locale bedrijven. Ook de gemeente Buren is met een aanzienlijk bedrag over de brug gekomen.

Roel benadrukt dat “In de Gaard” er voor iedereen is. Het dorpshuis vervult een belangrijke rol in Ingen. De verenigingen vinden er onderdak, senioren ontmoeten er elkaar, allerlei bijeenkomsten worden er georganiseerd. De diakonie verzorgt er regelmating inloopochtenden voor iedereen en onlangs een boerenkoolmaaltijd. En alles tegen redelijke en haalbare vergoedingen. Laagdrempeligheid, daar gaat het om. Er is een goede afstemming met de locale horeca, zodat we elkaar niet in de weg zitten.

“In de Gaard” is een mooi voorbeeld wat er tot stand gebracht kan worden als locale initiatieven en de gemeente elkaar vinden. Eigenlijk vinden we met zijn drieën dat er in al onze kernen zo’n voorziening zou moeten zijn. Soms ontbreekt echter het locale initiatief, om wat voor reden dan ook, terwijl de behoefte toch bestaat. Wat is dan de verantwoordelijkheid van de gemeente?

Roel vindt het jammer dat er binnen de gemeente geen vast contact is met speciale aandacht, verantwoordelijkheid voor “In de Gaard”. Verder vraagt hij zich af of de gemeente niet meer zou kunnen helpen met het oplossen van praktische zaken, zonder dat dat meteen directe kosten voor de gemeente met zich meebrengt. Tijdens het gesprek komt ook de vraag naar voren of de gemeente initiatieven die zo goed passen binnen het “kernenbeleid” niet financiëel zou behoren te ondersteunen bij de exploitatie.

Roel vat zijn ervaringen als volgt samen: “Ingen regelt het zelf” en “Samen dragen en samen sterk”.

Ellen van Dam in gesprek met … Ton en Annemieke de Kock, initiatiefnemers van zorgboerderij Hoog-Broek te Lienden.

Sinds 2006 bieden Ton, Annemiek en hun inmiddels vijftien parttime medewerkers dagbesteding aan hun gasten. Het zijn mensen tussen de zes en negentig jaar oud die om uiteenlopende redenen begeleiding nodig hebben. Op en rond de boerderij zijn er in- en ontspannende activiteiten. Paardrijden, de kippen eten geven, gasten ontvangen en verzorgen maar ook een heus winkeltje waar eigen gemaakte producten worden verkocht.

‘Inmiddels komen honderd unieke mensen iedere week naar Hoog-Broek. We bieden ze gewone dagelijkse werkzaamheden die dicht bij de belevingswereld staan. Een oudere man die zijn hele leven in de techniek werkte vindt het prachtig om hier hout te bewerken. Het is een alternatief voor de meer traditionele dagopvang.’

Over de samenwerking met de gemeente Buren zijn Ton en Annemiek positief. ‘We ontmoeten mensen die echt wel meewerkend luisteren naar onze ideeën. Al kunnen we een boek schrijven over de burencratie’ grapt Ton. Annemieke vult snel aan: ‘We benaderen het liever positief en kijken waar de kansen liggen.’

Hoewel het stel in 2017 de titel “Burense ondernemer van het jaar” in ontvangst mocht nemen ziet het geen redenen om achterover te leunen. ‘We willen graag een kleinschalige vorm van beschermd wonen realiseren in de kern van Lienden en kijken of we ons aanbod op de boerderij kunnen uitbreiden met behandeling en onderwijs. We zien nog veel mogelijkheden om de natuurlijke omgeving en activiteiten op de boerderij in te zetten voor onze gasten.’

Meer weten over zorgboerderij Hoog-Broek? Klik hier voor de website.

Frans Rijsdijk in gesprek met … Abdulkader. Over een reis van Aleppo naar Maurik.

Frans Rijsdijk in gesprek met Abdulkader. Sinds anderhalf jaar woont Abdelkader met zijn vrouw Huda, dochter Raghad (15) en zonen Salah (14) en Mohamaad (9) in Maurik. In 2015 besluit hij het onveilige Aleppo in Syrië te verlaten en de lange reis naar Europa te wagen. Het is een moeilijk besluit en een zware tocht. Aan de keukentafel, onder het genot van koffie en Syrische koekjes, doet Abdulkader zijn verhaal.

‘Via Libanon ben ik naar Turkije gegaan. Daar kon ik voor 1.000 euro op een boot naar Griekenland. Op een bootje voor normaal zestien mensen gingen we met nu met zestig! De oversteek duurde twee uur. Onderweg sloegen we om door de hoge golven op zee, er verdronken drie kinderen … ‘

Abdulkader is even stil voor hij verder vertelt: ‘ik heb er vaak nachtmerries van, het was heel naar.’

Vanaf Griekenland begint Abdulkader aan een tocht van 3.500 kilometers, de meeste te voet. Aangekomen in Nederland gaat zijn tocht verder langs negen AZC’s.

Uiteindelijk biedt de gemeente Buren hem onderdak en kan Abdulkader worden herenigd met zijn gezin. Iedere dag gaan hij en zijn vrouw naar school in Tiel om de Nederlandse taal te leren. Het is moeilijk maar het gaat snel vooruit. ‘Mijn kinderen spreken heel goed Nederlands. Onze jongste zoon Mohamaad kan al bijna geen Arabisch meer, die spreekt en schrijft alleen maar Nederlands’ lacht Abdulkader trots.

‘In Aleppo werkte ik als elektrotechnicus en had een eigen bedrijf. Ik heb volgende week een afspraak met de gemeente om te bespreken of ze me kunnen helpen bij het vinden van werk. Ik hoop dat ik snel werk vind. Behalve zelf naar school gaan om de taal leren ben ik ook nog vrijwilliger bij het geven van taalles in de Valentijn. Het is leuk om te doen en zoals anderen mij helpen, help ik zo ook weer anderen.’

Karel de Raat en Conny Veldhuizen in gesprek met … de Dijkgraaf van het Waterschap Rivierenland, Roelof Bleker. Centrale vraag tijdens het gesprek was waar het Waterschap en de gemeente Buren elkaar tegen komen.

Iedereen denkt natuurlijk bij het Waterschap eerst aan de waterveiligheid en de versterking en het onderhoud van de dijken. In Buren gaat het dan bijvoorbeeld om het HOP-project, de versterking van de dijk tussen Hagesteyn en Opheusden. Daarbij moeten keuzes worden gemaakt die de omwonenden raken en dat vereist een goed overleg tussen Gemeente en Waterschap.

Het Waterschap heeft ook een belangrijke rol bij uitbreidingsprojecten in onze gemeente. Het beoordeelt wat de invloed is op de waterhuishouding en of er maatregelen moeten worden voorschreven om verstoringen te voorkomen. Ieder jaar in april en mei heeft het Waterschap regelmatig contact met de fruittelers in onze gemeente om er voor te zorgen dat er voldoende water in de sloten staat voor de beregening van de bloesem bij nachtvorst. Ook de waterkwaliteit wordt regelmatig gecontroleerd en indien nodig worden maatregelen genomen om een geconstateerde vervuiling door bijvoorbeeld bestrijdingsmiddelen tegen te gaan. De Dijkgraaf vertelt verder dat het Waterschap zoekt naar mogelijkheden bij projecten de waterrecreatie in Linge en Korne te ontzien en te ondersteunen.

Waterveiligheid en waterbeheer zijn kerntaken van het Waterschap. Daardoor wordt het direct met de gevolgen van de klimaatverandering geconfronteerd. Het waterschap wil echter ook bijdragen aan het verminderen van die gevolgen. Doel is om in 2025 geheel energieneutraal te zijn door de inzet van zonne- en windenergie. Dit biedt mogelijk perspectieven in onze gemeente voor samenwerking met de omwonenden van terreinen, gebouwen en installaties van het Waterschap.

Het Waterschap maakt Buren waterveilig en zorgt ervoor dat ons water een goede kwaliteit heeft. Essentiële taken! Meer en meer helpt het Waterschap Buren bij het zoeken van duurzame toekomstbestendige oplossingen. Een goede en constructieve samenwerking met de gemeente is daarbij van groot belang. Ook dit doen we samen in Buren!

Paula Polman in gesprek met … Theo Doreleijers, Karmac Bibliotheek. 

Mensen kunnen voor een klein bedrag het hele jaar boeken lenen. Jongeren tot 18 jaar lenen zelfs gratis. Ook nieuwe, pas verschenen boeken. Karmac stimuleert het lezen van jong en oud. Paula Polman spreekt met Theo Doreleijers van Karmac Bibliotheek Services.

“Mensen vinden het heel fijn dat ze hier kunnen komen lenen en kunnen kijken welke boeken we hebben.” Karmac spant zich ook in om jonge kinderen en ouders te bereiken. Theo: “Voorlezen is zo belangrijk voor de ontwikkeling van een kind. We doen mee aan BoekStart. Dan geven we bonnen, die de gemeente stuurt aan jonge ouders. Voor de bon krijgen ze een mooi koffertje met voorleesboek en cadeautjes in ruil voor lidmaatschap van de bibliotheek.” Op dat moment komt Frederike binnen met piepjonge dochter Merle en neemt het koffertje in ontvangst. Theo: “Je kunt niet vroeg genoeg beginnen met voorlezen.”

Agnes Lubberink werkt met veel plezier als vrijwilliger bij Karmac vanaf het begin. “Ik ben dol op lezen en vind het leuk om mensen hier wegwijs te maken. Ook ouderen bij de grote letterboeken.”

Met steun van de PvdA kwam de bibliotheek in Lienden. Karmac hoopt op een mooie verdere toekomst in Lienden en de service voor de steunpunten in Buren, Maurik en Beusichem. Die toekomst is onzeker. Het contract loopt tot 1 juli 2018 en dan beslist de gemeente over het vervolg. Het zou erg jammer zijn als mensen de bibliotheek in Lienden zouden moeten missen, of de service voor actuele boeken bij de steunpunten. Het mooiste zou het zijn als de bibliotheek gecombineerd kan worden met een grote leestafel. Een mooi ontmoetingspunt, want er is best veel eenzaamheid.

Wil je meer weten over Karmac, kijk dan hier.

Daan Russchen in gesprek met … Jan Woldberg, PvdA Neder-Betuwe.

Daan Russchen in gesprek met Jan Woldberg, fractievoorzitter van de PvdA Neder-Betuwe. De ontmoeting vindt plaats in Opheusden, bij ‘t Veerhuis aan de Rijn, waar het water zich niks van gemeentegrenzen aantrekt. Hoe kijken de buren tegen regionale samenwerking en discussies over gemeentelijke herindelingen.

Jan Woldberg: ‘Net als bij de PvdA Buren vinden ook wij dat herindelingen geen doel op zichzelf zijn. We werken al intensief samen op tal van terreinen zoals zorginkoop, afvalverwerking, watermanagement, vergunningen en veiligheid. Allemaal terreinen die we in samenwerking met elkaar goedkoper en beter kunnen uitvoeren. Bij samenwerken is het wel belangrijk dat we er als gemeenteraad iets van mogen vinden zodat we als volksvertegenwoordiger namens onze inwoners de kernen kunnen vertegenwoordigen. Kortom, bij samenwerking moet er aandacht en ruimte zijn voor de eigenheid van kernen. Alleen dan biedt het voordelen.’

Paul Winters in gesprek met … Minke Knol, initiatiefnemer middelbare school Buren.

Minke Knol wil graag het komend jaar in Buren een middelbare school vestigen. Niet zomaar een school zoals we deze overal wel kennen, maar vooral een school waar leerlingen in kleine klassen zitten, alle aandacht krijgen en begeleid worden door een team van bevlogen docenten. Paul Winters ging met haar in gesprek.

Het zou een school moeten worden waar in de onderbouw alle niveaus door elkaar zitten en leerlingen na hun derde jaar in hun eigen tempo worden begeleid naar het eindexamen.

Het streven van Minke is erop gericht om samen met het basisonderwijs een tienercollege op te richten. Dit biedt leerlingen uitstel van schoolselectie tot het 14e levensjaar. Tevens biedt het leerlingen die willen leren en nieuwsgierig zijn de mogelijkheid om in groep 7 al met een verdiepend en verbredend aanbod te beginnen.

Het zou een Unesco-school moeten worden, waar de leerlingen veel kennis opdoen over andere werelden dan hun eigen wereld. De school die ook veel aandacht wil geven aan kunst en cultuur, zal uiteindelijk niet groter worden dan 400 tot 600 leerlingen. Een school die wat Minke betreft dus prima past in een kleinschalige gemeente als Buren, waardoor er een grote vruchtbare betrokkenheid kan ontstaan tussen leerlingen en docenten.

De locatie moet nog gevonden worden, maar het enthousiasme om het waar te maken is bij Minke, die zelf docent en schoolleider in het voortgezet onderwijs is, groot.

Corrie Blommaert en Goof den Hartogh in gesprek met Ingrid Remmers en Harrie Weijs, weidevogelbeschermers in het Zoelense Veld.

Het landschap in onze gemeente staat hoog aangeschreven als karakteristiek voor het rivierengebied. En er liggen ook gebieden met belangrijke natuurwaarden waaronder weidevogelgebieden. Corrie Blommaert en Goof den Hartogh spraken daarover met Ingrid Remmers en Harrie Weijs, twee vrijwilligers die actief deelnemen aan vogelbescherming in het Zoelense Veld.

Ingrid verteld dat ze midden in het veld woont en zich al sinds 1995 druk maakt voor de bescherming van nesten en kuikens van met name grutto’s en tureluurs. Ze benadert daarvoor boeren als ze aan het werk gaan en geeft met stokjes aan waar er legsels voorkomen. De laatste twee jaar gebeurt dat gestructureerd met een groep van vrijwilligers waaronder ook Harry die aan de rand van het Zoelense Veld woont.

De vrijwilligers onderhouden contact met de boeren over wanneer ze werkzaamheden gaan uitvoeren. Zo kan het bijvoorbeeld nodig zijn om maatregelen te treffen als het markeren van nesten met stokken, zodat de boer daar rekening mee kan houden bij het maaien.

Veel boeren hebben contracten afgesloten via de agrarische natuurvereniging waarin ze zich verplichten tot bepaalde beschermingsmaatregelen. Tot nu toe gebeurde dat op een vrijblijvende manier maar gelukkig is dat nu voor veel percelen gestructureerd vastgelegd. De vrijwilligers groep blijft de boeren daarbij ondersteunen en die stellen dat erg op prijs.

De vrijwiligersgroep zou aan de nieuwe Raad willen vragen bedreigende activiteiten te weren.  Weidevogels hebben veel open ruimte nodig om zich veilig te voelen. Zo kunnen bijvoorbeeld windmolens en al te veel en te hoog hout (bomen) bedreigend zijn.  Roofvogels kunnen zich er schuilhouden.

De positieve aandacht voor het laat maaien van de bermen moet zo blijven omdat insecten en ander voedsel essentieel is voor de kuikens. Kortom aandacht voor weidevogelbeleid en –beheer. Beheer van de bomenstand en aandacht voor het unieke karakter van de open kom gebieden.

Ellen van Dam in gesprek met Yan, Raisa en Stan. Drie jonge mensen over wonen in de Gemeente Buren.

Yan is 27, geboren in Buren en opgegroeid in Asch. Yan heeft net zijn studie Bedrijfskundige informatica afgerond en een baan in Den Bosch. Tijdens zijn studie is Yan bewust bij zijn ouders in Asch blijven wonen om zich te focussen op zijn studie.

Yan wil een jaar werken en sparen en dan op zoek naar woonruimte in Den Bosch. “Alles hier is ver weg, er is geen openbaar vervoer dus je moet altijd reizen naar vrienden, sport, om boodschappen te doen; je bent veel meer onderweg dan in de stad”.

Raisa is 25 en studeert International Business and languages, ze studeert binnenkort af. Na haar afstuderen gaat ze samenwonen met Stan in Boven Leeuwen. Stan is 30, geboren in Geldermalsen en heeft MBO Bouwkunde afgerond.

Stan en Raisa hebben in de Gemeente Buren naar een woning gezocht. Bij de eerste woning bood de starterslening geen uitkomst omdat de verkoper niet mee wilde doen. Het tweede huis was al weg voordat ze konden reageren. Toen kwam het huis in Boven Leeuwen in beeld. Stan woont er nu en is volop aan het isoleren en moderniseren.

Raisa en Stan hebben niet overwogen om samen te huren. Met dit huis betalen ze maar € 200 per maand meer dan voor een appartement en lossen ze ook nog af.  Veel meer waar voor je geld!

Ze denken er wel over na om zich allebei in te schrijven bij Woongaard want je weet nooit wat er gebeurt.

Karel de Raat in gesprek met Jac Turlings, bewonersvereniging Kerk-Avezaath.

Jac Turlings is een actieve en betrokken inwoner van onze gemeente. Hij zit in het bestuur van de Bewonersvereniging Kerk-Avezaath en houdt zich daarbij vooral bezig met het onderwerp ruimtelijke ordening. Jac heeft een groen hart, wat tot uiting komt in zijn grote belangstelling voor wind- en zonne-energie. Karel de Raat heeft een gesprek met hem in het gemeentehuis. Jac is hier toch vanwege een vergadering over Orgamebo.

Jac heeft de indruk dat de gemeente Buren niet voorop loopt als het gaat om milieu en energie. Zo verwijst hij naar de Klimaatnota van onze buurgemeente Neder-Betuwe; zo’n nota is volgens hem in Buren nog niet verschenen. Ook de initiatieven op het gebied van windenergie in de gemeenten ten westen van Buren worden door hem als voorbeeld genoemd. Daar is de Burgerwindcoöperatie Geldermalsen-Neerijnen (BWC; wordt Windcoörporatie Westbetuwe) opgericht als uitvloeisel van de ‘windvisie’ van Geldermalsen en Neerrijnen. Een gezamelijk project van burgers en gemeenten. Een vorm van participatie die tot een betere acceptatie leidt.

Jac benadrukt dat een actieve ondersteunende houding van de gemeenten bij dit soort initiatieven van groot belang is. Ook kunnen gemeenten een trekkende rol vervullen. Buren mag en kan hierbij niet achterblijven.

Goof den Hartogh en Karel de Raat in gesprek met Harry Brekelmans, producent van zijn eigen duurzame energie.

Je ziet steeds meer zonnepanelen verschijnen op daken. Dat is heel gunstig met het oog op de noodzakelijk omschakeling van het gebruik van fossiele brandstoffen naar duurzame energiebronnen.  Karel de Raat en Goof den Hartogh spraken met Harry Brekelmans uit Beusichem over zijn ervaringen met de panelen die hij vijf jaar geleden aanschafte.

Veel mensen zijn aarzelend over de aanschaf van zonnepanelen. Harry vertelt dat hij die aarzeling nauwelijks heeft gekend en dat hij één van de eerste in het dorp was die ze op zijn dak liet installeren. En sindsdien hebben de 12 panelen feilloos en tot volle tevredenheid gewerkt. Ze leveren 90% van de elektriciteit die het gezin Brekelmans jaarlijks verbruikt. Aan het energiebedrijf betalen ze nog maar voor 200 kilowattuur: ongeveer 50 euro. De investering  in de panelen heeft dan ook een hoog rendement zeker als je het vergelijkt met het rendement van spaargeld op de bank.

Maar financieel gewin was voor Harry zeker niet het enige motief om de panelen aan te schaffen. Destijds besefte hij al dat we op duurzame energie zouden moeten overgaan om de klimaatverandering tegen te gaan. En dat dat dringend nodig is, is de laatste jaren steeds duidelijker geworden. Veel meer mensen zouden tot aanschaf over moeten gaan: goed voor het klimaat en goed voor de eigen portemonnee.

Op de vraag of de gemeente hierin een actievere rol op zich zou moeten nemen is Harry’s reactie  dat dat zeker zinvol zou zijn. Objectieve informatie van gemeentewege kan hen helpen om de juiste beslissing te nemen. Dus een informatiepunt bij de gemeente waar mensen inlichtingen kunnen krijgen over de aanschaf van zonnepanelen, kan heel zinvol zijn voor veel mensen en hen over de streep trekken. De komende jaren zullen we met z’n allen, op grote schaal, veel meer gebruik moeten gaan maken van duurzame energiebronnen. Zonnepanelen aanbrengen op de daken van huizen is een maatregel die mensen zelf kunnen nemen. Harry juicht dat zeer toe en gaat inmiddels enthousiast door met het produceren van zijn eigen elektriciteit.

Annie Benschop in gesprek met de kookvrijwilligers van de Buurtkeuken in Lienden.

Annie Benschop in gesprek met de kookvrijwilligers van de Buurtkeuken in Lienden. Sinds een aantal maanden koken vrijwilligers een heerlijk 3-gangen menu voor inwoners van Lienden, Ingen en Ommeren.

Afgelopen maandag hielp Annie Benschop mee met koken. Vijf vrijwilligers bereidden heerlijke verse gerechten voor een groep van ongeveer 35 inwoners, tien mensen van de dagopvang en de rest uit de omgeving.

Het menu bestond uit kippensoep, nasi met gehaktballetjes in saté saus en Indische cake met ijs. Het is gezellig met elkaar te koken en te eten. Iedereen doet mee. Om 12 uur ’s middags hadden de vrijwilligers de tafel gedekt en kon het eten worden geserveerd.

De mensen aan tafel zijn blij met dit initiatief. Samen eten en elkaar ontmoeten is gezelliger dan alleen aan tafel zitten en alleen voor jezelf koken.

Annie Benschop: ” Ik vond het leuk, gezellig en leerzaam om mee te doen en kan het iedereen aanraden eens een keer mee te helpen met koken. Het is mooi om te ervaren dat deze vrijwilligers zo enthousiast zijn om voor anderen iets moois te doen.”

De buurtkeuken wordt gesponsord door de Jumbo in Lienden, waardoor men tegen een klein bedrag mee kan eten. Zo kan iedereen meedoen.

Iedere maandag en vrijdag kun je hiervoor terecht in het Huis van Lienden, Blommeland 14 in Lienden. Wilt u komen eten, aanmelden als vrijwilliger of meer weten, bel dan nummer 0344-604165 of mail naar [email protected]

In het decor van NL Doet spreekt Daan Russchen met Jan Stellingwerff van Bv Buren.

De stichting Bv Buren (Burgers voor Buren) is ontstaan in 2013 als antwoord op de Koepelvisie Buren. Toen in 2012 deze, door de gemeente ontwikkelde, visie werd gepresenteerd herkende de Burenaren hier zich niet in. In overleg met inwoners en ondernemers werd de visie aangepast en een uitvoeringsorganisatie opgericht: Bv Buren.

Bv Buren is een initiatief dat zich richt op het verfraaien van de directe leefomgeving. Met inmiddels zo’n 50 vrijwilligers worden ondermeer de boomgaard bij het weeshuis, de Radiant-tuin en het plantsoen van Buren onderhouden.

Jan heeft een duidelijk visie op burgerparticipatie: “Wij spreken liever van overheidsparticipatie! Inwoners bestaan niet voor de overheid maar andersom. Als beweging zijn we tot veel in staat en we willen de gemeente best helpen als ze dat aan ons vragen. We willen ons niet afhankelijk maken van de gemeente. Heel eerlijk, het laatste jaar gaat dat beter. De gemeente en haar ambtenaren beginnen beter te begrijpen dat ze blij mogen zijn met initiatieven van bewoners.”

Als Bv Buren hebben ze actief de partijen benaderd met hun visie. Jan is blij dat Gemeentebelangen, D66 en PvdA Buren er expliciet aandacht aan hebben besteed maar is teleurgesteld in de andere vier partijen: “Die schrijven er helemaal niks over, ja soms wat algemeenheden. De PvdA Buren is het meest duidelijk en innovatief, daar zijn we blij mee. Zou het niet mooi zijn als, net als in sommige andere gemeenten, de gemeente een soort leefbaarheidsbudget per inwoners beschikbaar stelt waarmee inwonersinitiatieven goede dingen kunnen doen?”

Na vooral ruimtelijke groene projecten denkt de groep enthousiastelingen nu na over sociaal-maatschappelijke initiatieven. Zoals bijvoorbeeld woonvormen waar jongeren en ouderen gezamenlijk leven en wonen. Kortom, Bv Buren heeft nog ideeën genoeg.

Meer weten over BV Buren? Kijk hier: https://www.burenstad.nl/site/bv-buren

Corrie Blommaert in gesprek met Hans en Petra.

Het leven van Hans de Rot, zijn vrouw Petra en hun twee kinderen veranderde drastisch nadat Petra op 29 maart 2015 een zware hersenbloeding kreeg. Corrie Blommaert spreekt met hen.

Na een intensieve revalidatieperiode bleven er behalve een zware handicap, ook problemen met haar geheugen bestaan. Omdat ook haar geografische geheugen was aangetast, kon zij zich niet meer oriënteren in haar omgeving en tijd. Petra had nog wel herinneringen aan haar verkeringstijd met de Eck en Wielse Hans, en dan vooral aan Het Eiland van Maurik waar ze veel surften. De familie de Rot besloot terug te gaan naar deze omgeving.

Eind 2017 was het zover dat Petra naar huis kon. Hoewel er buiten nog van alles gedaan moet worden is het huis binnen zodanig verbouwd dat Petra hier goed kan wonen. Zo is er voldoende ruimte om de dagelijkse zorg aan Petra goed te kunnen geven, is alles gelijkvloers gemaakt en vergemakkelijkt de tillift de zorgwerkzaamheden.

Hans wil aan raadsleden meegeven hoe belangrijk het is dat de gemeente zich probeert in te leven in de wereld van de hulpvrager: “Je zit, zonder enige schuld, in een hele beroerde situatie en dan stuit je op starheid, desinteresse, bureaucratie en traagheid. Probeer je als gemeente vanuit een positieve kijk, met open vizier, zonder allerlei vooroordelen, in te leven in de situatie van de hulpvrager. Zorg dat als mensen je hulp nodig hebben, dat je er staat.”

Daan Russchen en Maaike Baggerman zijn op bezoek bij Joris Maier, buurtsportcoach (ook wel combinatiefunctionaris genoemd), in de gemeente Buren. Joris, opgegroeid in Lienden, is op allerlei manieren bezig met de stimuleren van bewegen en gezond leven voor jong en oud. Vanmiddag zien we een groot aantal kinderen sporten in de sporthal van de Prinsenhof. Er wordt gehockeyd en trampoline gesprongen. Allerlei leeftijden tussen de 4 en 12 loopt door elkaar. Een aantal ouders zit langs te kant met elkaar te kletsen en helpen waar nodig een handje.

Joris vertelt: “Jaren terug zijn we begonnen met het opzetten van activiteiten aan de oostkant van de gemeente Buren. Inmiddels zijn de activiteiten dusdanig uitgebreid dat in alle grote kernen sportactiviteiten plaatsvinden. Ook in de kleinere kernen als Ingen en Kerk-Avezaath organiseren we sportmiddagen”. Hoewel de activiteiten erg druk worden bezocht, vertelt Joris dat het in Maurik wat lastig van de grond komt. Dit heeft met name te maken met het feit dat er geen goede accommodatie beschikbaar is. Hij is blij dat er een besluit genomen is over de sporthal en kijkt er naar uit om daar activiteiten op te gaan zetten.

Joris haalt het belang van het Jeugdsportfonds en het Jeugdcultuurfonds aan, waarbij de gemeente inmiddels is aangesloten. Inwoners van Buren die financieel krap zitten, kunnen hier een tegemoetkoming aanvragen zodat kinderen alsnog kunnen sporten of aan cultuur kunnen doen. Dit loopt goed en al meer dan 70 aanvragen zijn toegekend. Dit maakt volgens ons duidelijk hoe belangrijk het is om blijvend aandacht te hebben voor jongeren in armoede.  Gelukkig weten deze inwoners de weg te vinden naar Joris, want iedereen moet kunnen sporten.

Samenwerking is heel belangrijk vertelt Joris. Hij werkt met verschillende partijen samen, waaronder de jeugdverpleegkundige van de GGD en het welzijnswerk van Mozaiek, maar ook verenigingen en basisscholen. Joris merkt het direct wanneer leerkrachten buurtsport promoten. In Buren is er een goede samenwerking met de school. Dat wordt ook beaamd door Jacqueline de Fouw, schoolleidster. Zij ervaart de samenwerking goed, de lijnen zijn kort. Leuk is ook dat Jacqueline ooit kleuterjuf was van Joris. Allebei geven zij aan dat leerkrachten een voorbeeldfunctie hebben, en binnenkort doen alle basisscholen in Buren mee aan een estafette door de gemeente, op de step, fietsend of hardlopen. Over het goede voorbeeld gesproken!

Diana van Dam in gesprek met Fleur Gaarthuis, dorpscontactpersoon Kerk-Avezaath.

Fleur is dorpscontactpersoon van het Mantelpunt Kerk-Avezaath. Officieel sinds oktober 2015. “ Toen was ik nog hoog zwanger, dus eigenlijk ben ik echt gestart januari 2016.” In de gemeente Buren is Fleur de eerste en enige dorpscontactpersoon. In andere gemeenten zie je deze functie wel vaker, soms ook gecombineerd met schuldhulpverlening. In Kerk-Avezaath richt het zich op de mantelzorgers.

Het mantelpunt is bedoeld om mensen die mantelzorger zijn te ontlasten, vrijwilligerswerk te coördineren en ondersteunen en tevens is er een rol als netwerkcontact met andere stichtingen en organisaties. De vragen voor ondersteuning komen vaak niet van de mantelzorgers maar van degenen die mantelzorg ontvangen, zij maken zich op hun beurt weer druk om hun mantelzorgers. In de twee jaar dat Fleur nu bezig is merkt ze dat het contact leggen of om hulp vragen makkelijker wordt voor de bewoners van Kerk-Avezaath, al is er zeker nog veel meer uit te halen.

“Omdat ik zelf in het dorp woon is het eerste contact heel laagdrempelig, mensen spreken me aan op de markt , of bij de snackbar, bij de inloopochtend in het dorpshuis, of op koningsdag als ik met een biertje in mijn hand sta. In dat laatste geval vraag ik toch of het op een ander moment kan. 😉 ”

Langzaam maar zeker wordt het mantelpunt een gegeven in de kern. “Het is heel dankbaar werk” ,zegt Fleur, “soms kan ik iemand helpen door hem met een vrijwilliger in contact te brengen, soms is een beetje op weg helpen in het eigen netwerk al
genoeg.”

“Het zou interessant zijn om te weten waarom vragen om hulp lastig is voor inwoners. Van de gemeente zou ik het op prijs stellen om dat eens te onderzoeken, en sowieso is samen sparren heel welkom, dan kan ik gebruik maken van de kennis die er bij de gemeente is. Samen kom je toch vaak weer op nieuwe ideeën. Ook zou het fijn zijn als er meer duidelijkheid is over het voortbestaan van het mantelpunt en niet elk half jaar op het laatste moment verlengen.”

Het was een enorme opsteker dat het mantelpunt de buurzaamheidsprijs ontving. “Dat is een stukje erkenning van het werk van de werkgroep en de vrijwilligers.” Niet onbelangrijk voor een pioniersfunctie.

Fleur heeft zin in de volgende periode.