Door op 17 november 2013

Stage in de jeugdkliniek van Iriszorg

In het kader van de week van de jeugdzorg, liep Maaike Baggerman afgelopen woensdag een ochtend stage bij de jeugdkliniek van Iriszorg in Tiel. Lees hier haar ervaring.


Er waren meerdere stages mogelijk, maar juist een kijkje nemen in een verslavingskliniek sprak mij aan. In de gemeente Buren is er veel sprake van verslavingsproblematiek onder jongeren en helaas is dit een probleem waar nauwelijks over gesproken wordt. Men weet het niet van elkaar, en zo wel, dan praat je er gewoon niet over. Het credo ‘je bemoeit je niet met andermans zaken’ is ingebakken bij Betuwenaren en het is daardoor moeilijk om echt te ontdekken wat het betekent om verslaafd te zijn.

De ochtend begon met een kennismaking met Marius Nabuurs, teamleider en nauw betrokken bij Regio Rivierenland als het gaat om de voorbereidingen op de jeugdzorg. Vervolgens mocht ik een sessie ‘omgaan met verslaving’ bijwonen en tot slot ging ik met een groep jongeren en een vrijwilliger de stad in voor boodschappen.

Hoewel ik uit statistieken weet dat verslavingsproblematiek onder alle lagen van de bevolking voor komt en ook jongeren verslaafd raken zonder een specifieke aanleiding, viel het mij op dat de jongeren die ik sprak allemaal een enorme bak ellende achter de rug hebben. De verslaving is bij hen ‘een gevolg van’, wat de aanpak extra complex maakt. De verhalen die ik heb gehoord kwamen binnen en ik was geraakt door hun verdriet en kwetsbaarheid. Ook de onmacht en het schuldgevoel waar zij mee worstelen viel mij op. Het afkicken van een verslaving is echt een langdurig en moeizaam traject.

Waar ik mij grote zorgen om maak is de transitie van de Jeugdzorg, waarbij o.a. verslavingszorg (tot 18jr) wordt overgeheveld naar de gemeenten. Hoe gaan we dat doen? Hoe zorgen we ervoor dat we de groep die verslaafd raakt zo klein mogelijk houden? Hoe gaan we de jongeren die er wel mee te maken krijgen zo goed mogelijk opvangen? Er is helaas nog steeds veel onduidelijk, terwijl deze wet al in 2015 ingaat. Dat betekent dat we nog iets meer dan een jaar aan voorbereidingstijd hebben. Voor mij is het meer dan duidelijk dat we in de gemeente Buren hard aan de slag moeten.